خدایا پروردگارا از این که آنقدر برایم ارزش گذاشتی که چشمم را به حقایقی باز نمایی سپاسگذارتم .

بارالها شاید نتوانم کاری کنم ولی به تو واگذارمیکنم و تنها خواسته ام این است  که.

آواره شوی خراب شوی

دیوانه شوی ویرانه شوی

دست همه پیش همه سازو کارت با همه

اه کشی داد زنی خدارو فریاد زنی

خدای من عمرش نگیر

خدای من حسش بگیر

حالشو هر لحظه بگیر

منو بیادش بیار

فکرشو از خودم بگیر

فکرشوآرومش نذار

دیدی نبود اونی که بود, بود و نبود

دیدی دلم چه ها نکرد

 دیدی دلم زاری نکرد

دیدی بجز عشق خودت

 وفا کسی به ما نکرد

دیدی از دست روزگار

دلم فقط خدامیکرد

اگر دیدی خونی زمین ریخته مرا یاد کن چرا که خنجری آنجا قلبم را شکافته و یاوری نداشتم

سلام  دوستان شعر دیگری که سروده خودم هست را برایتان میگذارم امیدوارم که خوشتان بیاید و آنان که منتظرشان هستم هم به این پست سر بزنند

دل من زغصه خون شددل توخبرندارد                             

          دل من ز خون روان شد دل تو خبر ندارد

 تو دلم خنده حرام شد خنده مال دگران شد                                                    

                     خنده های من تموم شد دل تو خبر ندارد

 تو دلت پر از غروره یه غروره ناتمومه                                                   

                  دل من کارش تمومه تودلت کاری ندارد

 نگو از من نبریدی نگو عاشقم توبودی                                               

             نگو این دلم هلاکه دل تو خبر ندارد

 میری ازکنارم ای یارتوکه رفتنی ترینی                                                 

                 می دونم تنهام میذاری دل تو کاری ندارد

 من دگر کاری ندارم از غمت حالی ندارم                                                         

            چه بخواهم یا نخواهم این دلم نایی ندارد

تو منو دیونه کردی راهی میخونه کردی

                                          اخرین جرعه جامم به لبم کاری ندارد

 توی میخونه چشمات دلمو تنها گذاشتی                                                            

           توی جام اخر من چیزی جز زهر ندارد

 اخرش دیونه خوندی تو منو افسانه خوندی                                                        

                             توی راهروهای قلبت دل من راهی ندارد

 اتشم زدی تو با عشق خامشم کردی تو با می                                          

                          می و میخانه کجایند وقتی که یارم نیاید

 اتشم شعله کشیده مژه از چشم کشیده                                                             

               آخرین سوی نگاهم چشم دیدار تو دارد

 من هوای بی هوایم تشنه یه جرعه آبم                                                           

                                       خون بجای آب دستم واسه من دوا ندارد

 تو دوای من نبودی توچه بودی چه نبودی                                                 

                              حالم از خودم خرابتر واسه من دوا که دارد

 تو منو تنها گذاشتی به خیالت جا گذاشتی                                                        

                              من تنها پا پیاده دل خسته جان ندارد

 من تنها تو رو داشتم تو که عاشقم نبودی                                               

                                                بد شکستی بد شکستی دلی که دوا ندارد

 تو دگر مال مردم من و این دل مال صحرا                                                    

                        من دگر کس ندارم نگو صحرا کسی دارد

 لا لا لالا دل خسته چشات بسته یارت رفته                                               

                          تو بخواب من می ایی وقتی دل هواتو دارد؟

 چه بیایی چه نیای من دگر تورا ندارم                                     

                                                    دل من جز غم غربت گله ای دگر ندارد

 میرم از دنیای چشمات تا بشم تنهای تنها                                  

                                       تا بدونم دل تنها جز خدا توهم ندارد