خاطراتم خاطراتت را شمرد
یک به یک گفت و چند باری شمرد

بارها گفتم تو خوبی یا که من
گفتم از خوبی توست خوبی من

گفتمش زیبایی و دل می بری
گشته ای یار من از بس دلبری

تو شدی دو من هنوزم بی کسم
از برای خوبیات دلواپسم

یار گشتی و منم دلدار تو
این هم از حس تو وخوبی تو

دل فریب و جان فریب دلبر فریب
من شدم بیچاره  در دنیا غریب

خوبی ات بیش از منو اموال من
بیش از احساس منو دنیای من

من شدم هیچ و تو دنیایی شدی
در کنار من ولی رویا شدی

در کنارت هستم و دل میدهم
مهربان باشی تو گردن میدهم
من ز پوچی میروم تنها شوی
خوب باشی صاحب دنیا شوی

خاطره ای ازت نخواهد ماند وقتی  کارت شمردن نفرات و وعده های شان هست

به هر کسی که برسی خواهی گفت بهترین ها با من بودند و مرا خواستند

ولی جوابی نداری که بهترین هایت کجایند و تو چرا تنهایی

دیگر آینه هم از دست تو به ستوه آمده و رفتنت را میخواهد

و تو زیبایی نقش صورتت را به رخ دیگران میکشی

به هرکس برسی از نامردی و بدی روزگار خواهی گفت

و از مهربانی و گذشت خودت وصف ها خواهی کرد

تو حتی دلت را بهترین میدانی

و دیگران را بدترین

تو اگر جای این همه خوبی

دلی بی ریا

قلبی با محبت

گذشت و فداکاری

و با احساس بودی

فرق نقد و قند و بودن و نبودن ها رو میدانستی

فرق آنکه باید باشد و آنکه نباشد را می فهمیدی

میدونی چــــــــــیه خواســــــــته خودت و دلت را هم نخواستــــــــــــــــــــی

من مقصر نیستــــــــم من خواستـــــه ات بــــودم که نخواستــــــــــــــــــــی

بعضی وقتها یک حسی بی مقدمه میاد و بی محابا به دل میشینه

چهره ات راعوض میکنه صورتت راسرخ میکنه گوشهات داغ میکنند

قلبت تندتند میزنه دست و پات میلرزه زبانت به بگم نگم میافته

چشمات فقط یه جا خیره میشه ذهنت کار نمیکنه دلت پرآشوب میشه

لحظاتت نامنظم و بی اختیار میگذره

فقط چیزی را میخوای که دلت میخواد چیزی که آرومت کنه

این خیلی حس زیبا و خواستنی ست که امروز گرفتارم کرد

گرفتاری شدم که نمیخواستم تموم بشه نمیخواستم جدا بشه خدا خدا کردم و نگاه کردم

الان منم و این دل بی طاقتم که مدام از نگاههای معصومش یاد میکنه

دقایق را نگاه میکنه تا ببینه کی میشه دوباره ببینتش

همه اینها به کنار احساس میکنم الان روبروی منه و دست و پامو گم کردم اینو دیگه کجای دلم بذارم

کاش خدا نظری بحالم بکنه که خواب نباشم و خواب نبینم

خیلی سخته که صدای تنهایی هاتو دیگه نتونی بشنوی

یادگاری دل تنها و غمگینم همیشه آبی محبوبم 

سفرت بسلامت صاحب سفرت خداست که چشم انتظار است

برایت آرزوی آرامش روحت را دارم 

خدا بیامرزتت 

تقدیم به تمام سرطانی هایی که در این وانفسای هزینه ها هنوز امیدشان پابرجاست

شنیدم سینه ات یک درد داری

گهی آشفته و دل درد داری

شنیدم سینه ات گاهی حجیم است

که گه گاهی شده سر درد داری

از اینجا تا بدان جا بی قراری

شنیدم ترس داری لرز داری

تو را ترسانده این درد عجیبت

توفکر آخر این راز داری

بکش بیرون رها کن خویشتن را

میازار حال خود امروز داری

من وتو لحظه ای ادراک داریم

به دیدار دوبارم خودبگو ایمان داری؟

همه کس رفتنی مانده که داریم

نگو برمن که عمر نوح داری

ساده گویم که خدای راز داریم

که درمانش ز اوست همراز داری

خودش خواهم گشاید عقده هایت

ببینی روز دیگر از خودت احساس داری

میدونی فرق خاطره بد و خوب چیه ؟

 خاطره خوب تموم میشه

ولی خاطره بد گاهگاهی خودش رو به طریقی نشون میده که بدونی چی کشیدی

یکی بهم پیغام داد

در زندگی باران مباش که فکرکنند با منت خود را به شیشه میکوبی .

ابر باش تا منتظرت باشند که بباری

گفتم :

باران باش که به دل خودت بباری شاید کسی منتظرت باشد شاید اشکی انتظارت را میکشد

زندگی گاهی برایمان یادگاری های نهفته ای دارد

که وجودشان زیبا و خاطراتشان شیرین است

به آرامی و بی هیاهو در گوشه دلمان نشسته اند

بی آنکه خودمان هم از آن خبری داشته باشیم

شاید گاهگاهی از آن یادی کنیم با خاطره خوش و آهی از ته سینه 

شکر که خوبی همین که خوبی برایم کافیست

من مهم نیستم

جرمم بیش از اینهاست که راحت پشت پا میخورم و زمین افتادنم را میبینند و میبینم

ولی هنوز می ایستم به امیدی به حالی و به دل خوشی که معلوم نیست باشد یا خیال واهی باشد

چه میدانی غرور و عزت مرد ؟

                 که وقتی میروی مردت نشسته

                                             منو تنهایی و احوال ناجور

                                                              توهم همچون بقیه با بقیه

سپید شاید هم تیره به دل خود گوهری دارد گوهری ناب تر از طلا گران ترو مهم تر از آن ولی زرق و برق طلایی اش را ندارد

سپید یا رنگی برای بخشش جان و مال به گوهر وجودی خویش

سپید تر از آن که بشود نادیده گرفت

زیباتر از آن که بشود کنارش گذاشت

با دل دریایی  و با وجود رویایی

که وقتی دل و قلبت را هم میشکنندومیبرند باز هم پایداری و تنها چیزی که ازت شنیده میشود هوای دریا و صدای خروش آبهایش هست مهم نیست که کجا باشی و چه بر سرت آمده باشد مهم این است که همیشه در گوشه و کنار دلی جای داری حتی اگر ندانی و از نگاهها نخوانی و از صدا ها نشنوی ولی جای داری آنجا که هیچگاه خبر نخواهی داشت .

آن  که جان و حیات میبخشد خنده و شادی می آفریند دیدنش خوش ، بودنش خرم و جاه و مقام دارد،اینها همه در یک چیز هست  که باید با تمام سختی هایی که کشیده باشد و بماند

مهم این است که باشی ، خودت باشی و همیشه باشی

عاشقی درد و رنج داره درست

دست به دامان  غم داره درست

آواره و سرگردان شبهای سرده درست

میان روز و شب غرقه درست

زیر باران گریه کردن هم درست

بفکر یار خواب و خیال کردن داره درست

یکی شمع و تو پروانه شدی بازم درست

گرد او میگردی و میسوزی هم درست

تو میخوانی و اون نشنیده یکبارش هم درست

دیوانه شدی نادیده گرفته حالت راهم درست

شدی مجنون لیلایت هم درست

مست و شبگرد شدی هر شب وهرلحظه درست

لذت عشق نمیدانی چه هست؟

نوای دل تنگ و نفسهای عجیب

سر و روی پریشان و صداهای خفیف

شب و دلتنگی و فکر های غریب

دوچشم خیس و مژگان لطیف

صورت یار و قلب کم طاقت تو

گریه بر شانه زدن در نزد او

نوازش های دست های ظریف

موهای دردست و گرمای تنش

یه خواب زیبای عمیق

ندیدن روز دیگر را جز این

لذتی داره همین یک روز خوب

که عمرت میدهی در پای دوست

با اینکه اذیتم کردی و قدرم را ندانستی

با اینکه ازت ناراحتم

ولی باز میگویم

تولدت مبارک

مطمعن هستم حتی خبر نداری که خبر دارم تولدت شده  و تبریک گفته ام

روزی که توی جمع فریاد زدی عزیزتم .

میدانستم خیلی ها شنیدند.

دیدم خیلی ها نگات کردند.

نترسیدم از نگاهها آهها و نداها .

چیزی که مرا لرزاند خنده های تو برای دیگری بود.

چیزی که مرا خشکاند اشکهایت برای نبودن من و بودن دیگری بود.

وای آنقدر سنگین بودی که وقتی مرا دیدی به سختی فقط سرت را تکان دادی که سلامی داده باشی

باشد من هم از بی اعتمادی سری تکانت دادم یعنی سلام

شب هفتت را هم گریستم یادگاری

وای که چه میکنه با دل من این لحظات

سخته کنارت بذارند و توی مسیر برگشتشون یکی رو بجات بذارند

سخته دم از رفاقت بزنند و با اسم دوستی رهایت کنند

سخته وقتی دیدنت نتونند گرما و تپش قلبشون را مخفی کنندولی لج بکنند

درده که باشند ولی نباشند آنکه باید باشند

سخته که کنارت باشند ولی از افتادنت خبر نداشته باشند

درده تا رها میشوی بهترین ها گیرشان بیاید

درده که بدترین هایشان وقتی به تو میرسند بهترین شان میشود

درده تا هستی فکرشان جایی برایت ندارد وقتی که نیستندخاطراتشان دنیایت شود

سخته وقتی می بیننت  دنبال راه فرار باشند

سخته وقتی دم از دوستی میزنی حق دوستی را بجا نیاوری

درده بعد عمری بیایی بگویی مگه تو دردی داشتی

سخته بعد عمری تنها خاطره ات آخرین هدیه ات باشد

درده که هدیه ای که گرفتی را نتوانی بدهی

سخته سرمیز قدیمی دونفره نشسته باشی و غذای کناریت دست نخورده باشد

درده وقتی ابراز محبت میکنی بگویند صدبارگفتند خوششان نمیاید داری لجشان را درمیاری

سخته دوست داشتن شده باشه بی انصافی

بی انصافیه وقتی کنارت جای خالی هست جای دیگری میروند

مرگه وقتی با دیگری هستند کل غصه  شان بودن تو بوده باشد

مرگه که نمیرسه زودتر راحتت کنه تا دیگه نتونی بنویسی

اینم درد منه که  بلد نبودم دروغ باشم تا که خوب باشم

یادگاری ات را که داده بودی هنوز هم بعد از  سالها بازش نکردم و نمیدانم چه در آن هست 

برایم مهم خودت بودی که نبودی و نمیتوانستم پیدایت کنم نمیدانستم کجایی چه میکنی

بارها به دنبالت گشتم نبودی زنگت زدم خاموش بودی پی ات آمدم خبری ازت نبودو نبودی

خاطرات بامن بود و یادگاریت که هرازگاهی نگاهش میکردم و به آن روز برمیگشتم 

نشد یکبار درآغوشت بگیرم نشد یکبار درکنار خودم ببینم نشد یکبار به حرف دلم گوش دهی

رفتی و سالها گذشت

فکرش را هم نمیکردم جایی که باورم نمیشد و فکرش را هم نمیکردم ببینمت

وقتی وارد شدی به لحظه ای حسم بهم گفت به چشمم آشنایی دل دل میکردم که چکار کنم 

تورا نمیدانم ولی من حواسم جز تو به چیزی نبود 

شعر های بچگیم درگوشم زمزمه میکرد سرزنگ هندسه . تنبل کلاس و منتظر زنگ میشینم

نشستم و منتظر نوای استاد بودم که بخواند آنچه که منتظرش هستم 

وقتی خواند دلم داشت از سینه بیرون می پرید باورم نمیشد بعد از سالها اینطوری و اینجا ببینمت 

شده بودم کبوتر نامه بری که منتظر جواب نامه اش بود

حس زیبایی داشتم پر از انرژی شده بودم پراز حس خوب و ماندنی که در عمر آدمی انگشت شمار پیش می آید

نمیدانستم چه گوش کنم چکار کنم همه چیز برایم کمتر از خودم انرژی داشت 

من بودم و رویای خوش و زیبا

بهت بگم جات خیلی خالی بود و کسی نمی توانست پرش کند

چه فرقی میکند باشی یا نباشی

وقتی خوشی هایت برای دیگری بود برای من  جایی نداشتی

 وقتی که از خوشی فارغ شدی گیر من افتادی

این هم شانس من است که ناخوشی ات را برایم هدیه آوردی 

و زمانی که از پل گذشتی دیگر پشت سرت را نگاه نکردی 

نه اینکه ببینی چه کسی باتو بود لااقل ببینی چه کسی در دریای بی کسی ها برایت دست و پا زد

باز هم مهم نیست که باشی و ببینی و بدانی 

همینکه نیستی برای آسوده خاطریم کافیست 

میدانم که تو راندارم و رهگذری بیش نبودی 

آمدی  و رفتی به مقصد برسی و پیاده شده به خانه خود بروی 

اگر زیباست باتو بودن زیباتر است بی تو بودن ؟!!!؟

هر كی اومد پیش من یه ذره جاتو نگرفت....

هیچ ادایی جای اون نازو اداتو نگرفت....

پیش هر نقاشی رفتم تو رو نقاشی كنه،

روی هر بومی زدم رنگ چشاتو نگرفت...

چرا کسی به من نگفت زبر باران نمی توان ستاره دید؟

تاکه من به هر چشمک هواپیما ستاره جان نگویم

و از جواب ندادنش دلگیر نشوم که فراموشم کرده

میدانم اینها همه بهانه ایست برای گول زدن خودم

من که میدانم

بازیم دادی

درفکرم نبودی

وکنارم گذاشتی

ولی من هنوز در فکرت هستم

بازیت ندادم

کنارت نگذاشتم

بدان هنوز منتظرت هستم

تو کجا و من کجا توی شرق و توی غرب

من پی اسم تو هستم توی نقشه های غرب

توبرام سنگ صبور, شده ای پراز غرور

من شده ام یه چشم خیس , توی جاده عبور

یاد تو در ذهن منو اسم تو در لبان من

جان به لبم کردی عزیزتاکه بیای کنارمن

حالا شدی خودت غریب من شده ام ندید بدید

زور میزنم جواب بدی میبریم لیست جدید

آمان زدل فغان زدل کارش شده ردش بدی

جواب ندی غمش بدی شایدیه روز مرگش بدی

منو دلم تنها شدیم , از دست تو عاصی شدیم

یه بار میری یه بار میای نگو که ماشاکی شدیم

سربه سرم میذاری و دلم رو برمیداری

وقتی میگم بیاعزیزشمشیرو برمیداری

ناز منی جان منی تو نور این چشم منی

ثوابی کن نگاهی کن تو خواسته نذر منی

هرجامیرم توذهنمی مدام توی فال منی

نمیدونم به کی بگم تو مرحم حال منی

شده گاهی وقتها دلت بی خودی بگیره؟ ندونی چی شده مدام بهونه بگیره؟

شده تابلو شده باشی که چیزی تو دلت داری و ندونی چشه ؟

شده همه کنارت باشند و بینشان احساس غریبی کنی ؟

اطرافت را نگاه کنی ولی اونی که میخوای را نبینی ؟

ازت بپرسند چی شده نتونی جوابی بهشون بدی؟

شده بخوای حرف بزنی و نتونی شروع کنی؟

ندونی دردت چیه که درمورش فکر کنی؟

شده بغضی مدام گلوت را فشار بده ؟

فشاری که تحملت را طاق کنه؟

طاقتت را بی تاب کنه؟

منم که الان می نویسم بی تاب شدم

دلم داره گریه میکنه ولی چشمام رو دارم پاک میکنم 

نمیخوام ببینند کم آوردم بدونند دیونه شدم بفهمند کم آوردم

نمیخوام ازم چیزی بپرسند ازم چیزی بخواند و نقش محبت را برام ترسیم کنند

دلم می خواد داد بزنم فریاد بزنم و تنهایی دیونه بشم کسی نبینه اشکم سرازیر میشه

نمیخوام ببینند دارم میترسم دارم میلرزم دارم از قصه غصه هام فرار میکنم از کتاب نوشته ام فرار میکنم

نمی خوام بخونم نمیخوام بدونم نمی خوام بدونم میخوام تنها باشم میخوام تنها باشم بابا میخوام تنها باشم

نمیخوام کسی پیشم باشه نمیخوام برام محرم باشه نمیخوام برام قصه بگه نمیخوام درمان دردهای ناچیزم بشه

خدایا غصه هایم خنده هایم همه با من به جنگند تا میخند غصه هام فرا میرسند تا غصه میخورم ترس از راه میرسد

خدایا مخلص اون معرفتتم که منواینجا رسوندولی خسته شدم خسته از تمام خسته گی هام خسته از وابستگی

کاش امروز خبری ازت میشد که کمی درمانم کنه کاش صدای تو صداهای دیگه را ازم میگرفت کاش ای کاش و کاش

انتظار برام شده مسکن دردم که روزی زمانی ساعتی و لحظه ای فرا خواهد رسید واز راه خواهد رسید

آنکه منو  برای من برای تنهایی من برای بی تابی من برای خودش و خود من خواهد خواست

آنکه مهربان است  آنکه همچو زینب داغدیده گریه هایش برای من و غصه های مرادرمان خواهدکرد

آنکه اگر باشد شمع منو منم پروانه اش خواهم شد به هرجاکه رود دور او خواهم گشت و همانجا برایش خواهم ماند

زیادی نوشتم تا کمی آرام شوم نمیشوم و بدتر میشوم کاش و ای کاش امروز روز دیگری بود برام

با معرفت رفتی و رفتی و رفتی و حالی نپرسیدی ازم

نمی گم بی معرفت که نشان دادی نیستی

گذر عمر گذر کرد و دوباره اومدی

اومدی خوش اومدی گل من خوش آمدی

ممنون که با آمدنت حالم و خوش کردی عزیز

تنهای تنها رفتی و تنهای تنها آمدی

وقتی می‌خوای بری ! برو  . اما داغونم نکن

لگد کوبم نکن 

رابطه ت رو با هام به هم بزنی خوب به هم بزن…

اما کوچیکم نکن 

بازم بهم دروغ نگو

با احساسم، فکرم، اعتمادم و غرورم بازی نکن

چون بعد از رفتن تو فقط غمگین نمیشم

تا سال‌ها باید با یه ترس لعنتی زندگی کنم

و نتونم دیگه به هیچکس اعتماد کنم

خنده دارم خنده ناز و عزیزی                  خنده دارم خنده تلخ و غمینی

خنده هایم همه از ته درون                    خنده تلخ من از غصه وخون

خنده هایم را ببین غنچه و گل                 نبین این خنده من تهش ملول 

نگو از منو دلم خبر تو داری                     منو از خودم توبهتر میشناسی

گاهی بی آنکه بخواهی درگیرت میکنند

گاهی بی آنکه بدانی درگیر شده ای

و گاهی بی آنکه خبر دار شوی خبر دار کردنت

واین گاهی ها بی آنکه بدانند تحملت را طاق میکنند  

دیدی که گفتم من عاشقم تو کم میاری؟

دیدی که گفتم میذاری میری تنهام میذاری؟

سلا دوستان

بخاطر امتحانات پایان ترمم کم پیدا بودم کمی هم مشکلات اطرافم را گرفته بود منتها به لطف  خدا بر طرف شد امیدوارم بتوانم مطالبم را ادامه دهم

بهار است و بهارم را با خستگی هایم میخواهم بدنبال نگاه آشفته ات و دل آشوب زده خودم هستم. چیز کمی نیست تو را خواستن که با تمام صفا  صمیمیت و شادابیت بیایی و عشق و احساس و سرزندگی را به زندگیم هدیه دهی.

آرزویت میکنم تا آرزوی شیرینم شوی و زندگیم شیرین کنی.

بارالها صدق و صفاو عشق و محبت حقیقی را عطا فرما که سربلند شویم

خدایا هرزمان خواستم خواسته ای را نصیبم چیز دیگری شد رسید آن زمانی که نخواهم جلوی راهم و پیش رویم گذاشتی فهم من کوچکتر از آن است که بدانم چه میکنی وچه باید کنم فقط هوای دلم را داشته باش که بیمار دوا خواهد خود درد دارم و دردها دارم به نیازم نگاهی کن که محتاج نگاهتم

خداوندا به من توفیقی ده که فقط یک روز بنده مخلص تو باشم که می دانم

حتی ساعتی این چنین بودن بس دشوار است

خدایا یا مهر آنان را که در دلشان بر من محبتی نیست از دلم بیرون کن یا به من صبری ده که کسانی را که دوستم ندارند دوست داشته باشم.

خدایا سینه ام را چنان بگشای که درد های تمام عالم را در آن جای دهم. حتی درد محکوم شدن به گناه های ناکرده ام را.

خدایا به من ذره ای از رحمت بیکرانت را ببخش تا بتوانم آنانکه محبتم را تقدیمشان کردم و تحقیر شدم ، آنان که دوستشان داشتم و دشمنم داشتند و آنان که درحقم ظلم کرده اند را ببخشم...

خداوندا دستانم خالی اند و دلم غرق در آمال . یا به قدرت بیکرانت دستانم را توانا گردان یا دلم را از آرزوهای دست نیافتی خالی کن.

خدایا می دانم که نادانم به ذره ای از علم بیکرانت دانایم کن.

بارالها زبانم در ستایش تو قاصر است به من زبانی عطا کن تا گوشه ای اندک از رحمت بیکرانت را سپاس گویم.

خداوندا راه گم کرده ام ، هدایتم کن.خدایا قلبم را از تمام کینه ها پاک کن که غیر از تو کسی را بر این کار قادر نیست.

خدایا  باورم را به ایمان و ایمانم را به یقین مبدل فرما.

خداوندا به من صبری ده که بر سیلی دشمنان بخندم و با خنجرهای دوستان به رقص آیم.

گاه گاهی که نه هر از گاهی که نه مدام شده بود کارت آزار من ...

کم آزارم ندادی کم اذیتم نکردی اسم خودت را گذاشتی دوست و دوستی نداشتی

خلاصه میگویمت فراموشت کرده ام حتی اگر هم هستم دیگر دلم را سنگ کرده ای و حسی برایم نمانده و دوستت ندارم

شکافتی انچه را که به سختی جوش خورده بود دیگر شده ام عروسکی شنونده و بس دیگر برایم مهم نیستی گفته بودم آزارم نده کفته بودم اذیتم نکن گفته بدم نگفته بودم؟؟؟

پس دیگر هادی نداری دیگر کسی نداری دیگر آن کسی که همه کست بود را نداری

تازه بعد از این خواهی دید و می فهمی که چه اطرافت هست و خواهد گذشت

کمی نه بیشتر از کمی دلم گرفته دلم از آنچه را که دیده و انچه اتفاق افتاده گرفته

دلم از هر آنکه شعار میده و نما داره گرفته و بیذاره

دلم میخواد نبودم و نمیدیدم و اصلا بدنیا نمیامدم

تا چیزی ببینم که حق نیست

چیزی که در حق هیچکسی نیست

خدایا دلم گرفته و خودت بهتر میدانی از چه چیزی گرفته و دلیلش چه هست

خدایا قدرتی صبری و مرحمتی عطا کن تا ...

سیب شود رویتان سرخ و سپید و قشنگ.

سبزه شودجانتان سبزوبلندوکمند

سیرشود کامتان از کرم کردگار

سکه شود کارتان روزیتان برقرار

ماهی عمرت بود پرحرکت پرتلاش

غم بشود سنجدی رخت ببندد یواش

پر زحلاوت شود چون سمنو زندگی.

غرق سعادت شود شیوه این بندگی

سال نو بر همه دوستان عزیز مبارک

خدایا پروردگارا از این که آنقدر برایم ارزش گذاشتی که چشمم را به حقایقی باز نمایی سپاسگذارتم .

بارالها شاید نتوانم کاری کنم ولی به تو واگذارمیکنم و تنها خواسته ام این است  که.

آواره شوی خراب شوی

دیوانه شوی ویرانه شوی

دست همه پیش همه سازو کارت با همه

اه کشی داد زنی خدارو فریاد زنی

خدای من عمرش نگیر

خدای من حسش بگیر

حالشو هر لحظه بگیر

منو بیادش بیار

فکرشو از خودم بگیر

فکرشوآرومش نذار