دیدی نبود اونی که بود, بود و نبود

دیدی دلم چه ها نکرد

 دیدی دلم زاری نکرد

دیدی بجز عشق خودت

 وفا کسی به ما نکرد

دیدی از دست روزگار

دلم فقط خدامیکرد

اگر دیدی خونی زمین ریخته مرا یاد کن چرا که خنجری آنجا قلبم را شکافته و یاوری نداشتم

سلام  دوستان شعر دیگری که سروده خودم هست را برایتان میگذارم امیدوارم که خوشتان بیاید و آنان که منتظرشان هستم هم به این پست سر بزنند

دل من زغصه خون شددل توخبرندارد                             

          دل من ز خون روان شد دل تو خبر ندارد

 تو دلم خنده حرام شد خنده مال دگران شد                                                    

                     خنده های من تموم شد دل تو خبر ندارد

 تو دلت پر از غروره یه غروره ناتمومه                                                   

                  دل من کارش تمومه تودلت کاری ندارد

 نگو از من نبریدی نگو عاشقم توبودی                                               

             نگو این دلم هلاکه دل تو خبر ندارد

 میری ازکنارم ای یارتوکه رفتنی ترینی                                                 

                 می دونم تنهام میذاری دل تو کاری ندارد

 من دگر کاری ندارم از غمت حالی ندارم                                                         

            چه بخواهم یا نخواهم این دلم نایی ندارد

تو منو دیونه کردی راهی میخونه کردی

                                          اخرین جرعه جامم به لبم کاری ندارد

 توی میخونه چشمات دلمو تنها گذاشتی                                                            

           توی جام اخر من چیزی جز زهر ندارد

 اخرش دیونه خوندی تو منو افسانه خوندی                                                        

                             توی راهروهای قلبت دل من راهی ندارد

 اتشم زدی تو با عشق خامشم کردی تو با می                                          

                          می و میخانه کجایند وقتی که یارم نیاید

 اتشم شعله کشیده مژه از چشم کشیده                                                             

               آخرین سوی نگاهم چشم دیدار تو دارد

 من هوای بی هوایم تشنه یه جرعه آبم                                                           

                                       خون بجای آب دستم واسه من دوا ندارد

 تو دوای من نبودی توچه بودی چه نبودی                                                 

                              حالم از خودم خرابتر واسه من دوا که دارد

 تو منو تنها گذاشتی به خیالت جا گذاشتی                                                        

                              من تنها پا پیاده دل خسته جان ندارد

 من تنها تو رو داشتم تو که عاشقم نبودی                                               

                                                بد شکستی بد شکستی دلی که دوا ندارد

 تو دگر مال مردم من و این دل مال صحرا                                                    

                        من دگر کس ندارم نگو صحرا کسی دارد

 لا لا لالا دل خسته چشات بسته یارت رفته                                               

                          تو بخواب من می ایی وقتی دل هواتو دارد؟

 چه بیایی چه نیای من دگر تورا ندارم                                     

                                                    دل من جز غم غربت گله ای دگر ندارد

 میرم از دنیای چشمات تا بشم تنهای تنها                                  

                                       تا بدونم دل تنها جز خدا توهم ندارد

سلام دوست من خوبی
اسم دوستی رو تو گذاشتی
گفتی من به یک دوست خوب بیشتر احتیاج دارم تا شریک
منم گفتم شریک من از دوست تو بهتره گفتی نه
دیدی دوست تو جلوی شریک من حرفی برای گفتن نداشت؟
دیدی نمیدونست تولدم شده؟
حتی بعد از شنیدنش کلامش به تبریک باز نشد
اجازه نداشت زنگ بزنه تبریک بگه؟
یا دوست تو در قامتش تقدیر و تبریک و تشکر نداشت؟
گفتی منم خبر نداشتم
گفتم منم خبر نداشتم ولی اونی که شناسنامه ایت بود را میدانستم
نگفتی چقدر خراب شدم تا از راه دور بتونم هدیه و تبریکم و احساسم را دستت برسونم ؟
یادته؟
میدونی چیکار کردی؟
تشکر؟
نه نه
سپاس؟
نه هرگز
حتی ابراز احساسات؟
نه مگه داری ؟
فقط گفتی چقدر بیفکری...
فقط گفتی بسته به این بزرگی رو چجوری زیر بغلم بگیرم ببرم بالا
عجب الامان از دست روزگار مارو بجایی رسونده که دیوارش یادگاری برنمیداره
گفتم دوست تو تولدش شده
شنیدی
فهمیدی
ولی...
کلامت زبانت به تبریک باز نشد
حرکات انگشتت جز یه تبریک خشک خالی چیزی نداد

نه نه نه چیزی نخواستم
ولی حس و احساسی که من از شریکم میخواهم دوست تو نداشت
میدونی امسال تولدم اشکم در اورد میدونی چرا؟
نه نمیدونی
گردش روزگار کاری کرد تا کسی اشکم را در بیاره
تو نبودی
توکه اصلا خبر نداشتی
چرخش ایام باعث شد اشک من از روی اشک شوق اشک حسرت اشک غصه باشه
شده تا حالا اشکت این 3تارو باهم داشته باشه؟
اشک شوقم از ان بود که کسی کاری کرد که دورتر از نزدیکانم بود
ولی .ولی
در دفتر خاطراتم نوشته ای گذاشته که تا روز آخر عمرم فراموش نخواهم کرد
اشک حسرتم از تو بود که فراموشم کردی و گفتی دوستت هستم ودوستم نبودی
اشک قصه ام بخاطر زندگی بود که لحظاتش دلگرمی و آرامش را ازم صلب نموده بود
بیخیال تو که نیستی بخونی
دوستان نوشته دوستان را نمیخوانند
انان که احساس شراکت دارند می خوانند
احساس.کار.زندگی .روزمره
اینها همه حس اشتراکند
تو که نداشتی و نداری
تو دنبال دوستی هستی
میدونی چیه یه چیزی بگم؟
میخوام ازت بگذرم
تویی که از من گذشتی
سخته میدونم
اونایی هم که اینارو میخونند میدونند
ولی میخوام رد بشم
بازی دادی دلمو خبر داری یا نداری؟
یکی هم تو رو به بازی خواهد گرفت
خبر داری یا نداری؟
اشک ندارم که بریزم
خشک شده هرچیزی که داشتم
خوشحال شدی ؟
باشه خوشحالم که بازم باعث خوشحالیت شدم
دیدی عزیز  شریک من از دوست تو بهتربود؟

باید فراموشت کنم
چندیست تمرین می کنم
من می توانم ! می شود...
آرام تلقین می کنم
حالم ، نه ، اصلا خوب نیست
تا بعد، بهتر می شود
فکری برای این دلِ آرام غمگین می کنم
من می پذیرم رفته ای...
و بر نمی گردی همین...
خود را برای درک این ، صد بار تحسین می کنم
کم کم ز یادم می روی
این روزگار و رسم اوست...
این جمله را با تلخی اش ، صد بار تضمین می کنم

قول بده که خواهی آمد
اما هرگز نیا!
همه چیز خراب میشود
دیگر نمیتوانم
اینگونه با اشتیاق
به دریا و جاده خیره شوم
من خو گرفته ام
به این انتظار
به این پرسه زدن ها
در اسکله و ایستگاه
اگر بیایی
من چشم به راه چه کسی بمانم؟

سلام دوباره اينم يكي ديگه از شعرهايي كه خودم سرودم اميدوارم و اميدوارم

من بودم حاكم مطلق،توي دست حكم بازی

رسيدش به اخر دست،منو تو مونديم تو بازی

تو شدي حاكم آخر ،پس بايد به شانس نگاه كرد

تو زدي سر دل من كه شدش  هديه بازی

من بايد بر بزنم بر،تا بگي حكم خودت رو

حكم تو شدش خود دل،پس بايد رفتش به بازی

بر زدن ديگه تمومه،دنبال دلا ميگردم

خس و خاشاك پيك و اجر شده  اين ياور بازی

دست اول،دادي بي بي ات رو بازی

توي دست اولم من دادمش شاهمو بازی

تو زدي زمين يه جاني اونی كه دستو عوض كرد

من و اين دست تو خالی،پره از ريزاي بازی

موندم و بی بيه ديگه كه ديگه شاه زمينه

حكمموكردم لازم ،دلرو دادم  به بازی

ديدي  كه چيزی ندارم ،از خودم دارم  ميذارم

خنديدي گفتی  چه آسون ،دلتو دادي به بازی

اوردمش به بازی،دلوي خوشگلم را

گفتي همش همينه خوشگل ناز بازی

زدي اونو ربودی با تك پسر يه سرباز

من موندم و يه حالی از بودنم تو بازی

اوردی تك پيكت رو با شادی و سروری

حالمو جادو كردي با حال خاص نازی

دوباره دل اوردم حكمرو باز اوردم

گفتي بهم چه نازی به هرچی دل ميبازی

من ديگه كم اوردم يه پادشاه اوردم

منو سيام كردی بی بی  آوردی بازی

گفتي اينم دل من كه شاه نباشه بازی 

رسيد  به اخر خط  نه من توئی  ميبازی

گفتی اينم خود من يه تك دل و يه عاشق

زدی زمين دلت رو اوردی اونو بازی

گفتی من ودل من برنده ايم تو باختی

گفتی نداری چيزی قلبو بگيری بازی؟

يه بار ديگه جادو كردی با چشم نازت

دلوی خوشگلم شداون دوتاچشم نازی

گفتی سر دلت بود سر دل كمت بود

يادت نرفته با چی زديم شروع بازی

بايد بگيرم از تو اون دل شاد هادی

گرفتی رفتی اما سال نشده اوردی

نگفته گفتی انگار كار دلم تمومه

گفتی چقدر كوچيكه واسه دلم تو بازی

رفتی و جا گذاشتی شاه دلت تو قلبم

اينم شد اخردل،رد ندادم تو بازی

نگو كه قسمتم بود نگو كه داری ميری

نگو كه اخرش بود اينه تمام بازی