خاطره ای ازت نخواهد ماند وقتی  کارت شمردن نفرات و وعده های شان هست

به هر کسی که برسی خواهی گفت بهترین ها با من بودند و مرا خواستند

ولی جوابی نداری که بهترین هایت کجایند و تو چرا تنهایی

دیگر آینه هم از دست تو به ستوه آمده و رفتنت را میخواهد

و تو زیبایی نقش صورتت را به رخ دیگران میکشی

به هرکس برسی از نامردی و بدی روزگار خواهی گفت

و از مهربانی و گذشت خودت وصف ها خواهی کرد

تو حتی دلت را بهترین میدانی

و دیگران را بدترین

تو اگر جای این همه خوبی

دلی بی ریا

قلبی با محبت

گذشت و فداکاری

و با احساس بودی

فرق نقد و قند و بودن و نبودن ها رو میدانستی

فرق آنکه باید باشد و آنکه نباشد را می فهمیدی

میدونی چــــــــــیه خواســــــــته خودت و دلت را هم نخواستــــــــــــــــــــی

من مقصر نیستــــــــم من خواستـــــه ات بــــودم که نخواستــــــــــــــــــــی

بعضی وقتها یک حسی بی مقدمه میاد و بی محابا به دل میشینه

چهره ات راعوض میکنه صورتت راسرخ میکنه گوشهات داغ میکنند

قلبت تندتند میزنه دست و پات میلرزه زبانت به بگم نگم میافته

چشمات فقط یه جا خیره میشه ذهنت کار نمیکنه دلت پرآشوب میشه

لحظاتت نامنظم و بی اختیار میگذره

فقط چیزی را میخوای که دلت میخواد چیزی که آرومت کنه

این خیلی حس زیبا و خواستنی ست که امروز گرفتارم کرد

گرفتاری شدم که نمیخواستم تموم بشه نمیخواستم جدا بشه خدا خدا کردم و نگاه کردم

الان منم و این دل بی طاقتم که مدام از نگاههای معصومش یاد میکنه

دقایق را نگاه میکنه تا ببینه کی میشه دوباره ببینتش

همه اینها به کنار احساس میکنم الان روبروی منه و دست و پامو گم کردم اینو دیگه کجای دلم بذارم

کاش خدا نظری بحالم بکنه که خواب نباشم و خواب نبینم

خیلی سخته که صدای تنهایی هاتو دیگه نتونی بشنوی

یادگاری دل تنها و غمگینم همیشه آبی محبوبم 

سفرت بسلامت صاحب سفرت خداست که چشم انتظار است

برایت آرزوی آرامش روحت را دارم 

خدا بیامرزتت 

میدونی فرق خاطره بد و خوب چیه ؟

 خاطره خوب تموم میشه

ولی خاطره بد گاهگاهی خودش رو به طریقی نشون میده که بدونی چی کشیدی

یکی بهم پیغام داد

در زندگی باران مباش که فکرکنند با منت خود را به شیشه میکوبی .

ابر باش تا منتظرت باشند که بباری

گفتم :

باران باش که به دل خودت بباری شاید کسی منتظرت باشد شاید اشکی انتظارت را میکشد

شکر که خوبی همین که خوبی برایم کافیست

من مهم نیستم

جرمم بیش از اینهاست که راحت پشت پا میخورم و زمین افتادنم را میبینند و میبینم

ولی هنوز می ایستم به امیدی به حالی و به دل خوشی که معلوم نیست باشد یا خیال واهی باشد

سپید شاید هم تیره به دل خود گوهری دارد گوهری ناب تر از طلا گران ترو مهم تر از آن ولی زرق و برق طلایی اش را ندارد

سپید یا رنگی برای بخشش جان و مال به گوهر وجودی خویش

سپید تر از آن که بشود نادیده گرفت

زیباتر از آن که بشود کنارش گذاشت

با دل دریایی  و با وجود رویایی

که وقتی دل و قلبت را هم میشکنندومیبرند باز هم پایداری و تنها چیزی که ازت شنیده میشود هوای دریا و صدای خروش آبهایش هست مهم نیست که کجا باشی و چه بر سرت آمده باشد مهم این است که همیشه در گوشه و کنار دلی جای داری حتی اگر ندانی و از نگاهها نخوانی و از صدا ها نشنوی ولی جای داری آنجا که هیچگاه خبر نخواهی داشت .

آن  که جان و حیات میبخشد خنده و شادی می آفریند دیدنش خوش ، بودنش خرم و جاه و مقام دارد،اینها همه در یک چیز هست  که باید با تمام سختی هایی که کشیده باشد و بماند

مهم این است که باشی ، خودت باشی و همیشه باشی

عاشقی درد و رنج داره درست

دست به دامان  غم داره درست

آواره و سرگردان شبهای سرده درست

میان روز و شب غرقه درست

زیر باران گریه کردن هم درست

بفکر یار خواب و خیال کردن داره درست

یکی شمع و تو پروانه شدی بازم درست

گرد او میگردی و میسوزی هم درست

تو میخوانی و اون نشنیده یکبارش هم درست

دیوانه شدی نادیده گرفته حالت راهم درست

شدی مجنون لیلایت هم درست

مست و شبگرد شدی هر شب وهرلحظه درست

لذت عشق نمیدانی چه هست؟

نوای دل تنگ و نفسهای عجیب

سر و روی پریشان و صداهای خفیف

شب و دلتنگی و فکر های غریب

دوچشم خیس و مژگان لطیف

صورت یار و قلب کم طاقت تو

گریه بر شانه زدن در نزد او

نوازش های دست های ظریف

موهای دردست و گرمای تنش

یه خواب زیبای عمیق

ندیدن روز دیگر را جز این

لذتی داره همین یک روز خوب

که عمرت میدهی در پای دوست

با اینکه اذیتم کردی و قدرم را ندانستی

با اینکه ازت ناراحتم

ولی باز میگویم

تولدت مبارک

مطمعن هستم حتی خبر نداری که خبر دارم تولدت شده  و تبریک گفته ام

روزی که توی جمع فریاد زدی عزیزتم .

میدانستم خیلی ها شنیدند.

دیدم خیلی ها نگات کردند.

نترسیدم از نگاهها آهها و نداها .

چیزی که مرا لرزاند خنده های تو برای دیگری بود.

چیزی که مرا خشکاند اشکهایت برای نبودن من و بودن دیگری بود.

وای آنقدر سنگین بودی که وقتی مرا دیدی به سختی فقط سرت را تکان دادی که سلامی داده باشی

باشد من هم از بی اعتمادی سری تکانت دادم یعنی سلام

شب هفتت را هم گریستم یادگاری

وای که چه میکنه با دل من این لحظات

سخته کنارت بذارند و توی مسیر برگشتشون یکی رو بجات بذارند

سخته دم از رفاقت بزنند و با اسم دوستی رهایت کنند

سخته وقتی دیدنت نتونند گرما و تپش قلبشون را مخفی کنندولی لج بکنند

درده که باشند ولی نباشند آنکه باید باشند

سخته که کنارت باشند ولی از افتادنت خبر نداشته باشند

درده تا رها میشوی بهترین ها گیرشان بیاید

درده که بدترین هایشان وقتی به تو میرسند بهترین شان میشود

درده تا هستی فکرشان جایی برایت ندارد وقتی که نیستندخاطراتشان دنیایت شود

سخته وقتی می بیننت  دنبال راه فرار باشند

سخته وقتی دم از دوستی میزنی حق دوستی را بجا نیاوری

درده بعد عمری بیایی بگویی مگه تو دردی داشتی

سخته بعد عمری تنها خاطره ات آخرین هدیه ات باشد

درده که هدیه ای که گرفتی را نتوانی بدهی

سخته سرمیز قدیمی دونفره نشسته باشی و غذای کناریت دست نخورده باشد

درده وقتی ابراز محبت میکنی بگویند صدبارگفتند خوششان نمیاید داری لجشان را درمیاری

سخته دوست داشتن شده باشه بی انصافی

بی انصافیه وقتی کنارت جای خالی هست جای دیگری میروند

مرگه وقتی با دیگری هستند کل غصه  شان بودن تو بوده باشد

مرگه که نمیرسه زودتر راحتت کنه تا دیگه نتونی بنویسی

اینم درد منه که  بلد نبودم دروغ باشم تا که خوب باشم

یادگاری ات را که داده بودی هنوز هم بعد از  سالها بازش نکردم و نمیدانم چه در آن هست 

برایم مهم خودت بودی که نبودی و نمیتوانستم پیدایت کنم نمیدانستم کجایی چه میکنی

بارها به دنبالت گشتم نبودی زنگت زدم خاموش بودی پی ات آمدم خبری ازت نبودو نبودی

خاطرات بامن بود و یادگاریت که هرازگاهی نگاهش میکردم و به آن روز برمیگشتم 

نشد یکبار درآغوشت بگیرم نشد یکبار درکنار خودم ببینم نشد یکبار به حرف دلم گوش دهی

رفتی و سالها گذشت

فکرش را هم نمیکردم جایی که باورم نمیشد و فکرش را هم نمیکردم ببینمت

وقتی وارد شدی به لحظه ای حسم بهم گفت به چشمم آشنایی دل دل میکردم که چکار کنم 

تورا نمیدانم ولی من حواسم جز تو به چیزی نبود 

شعر های بچگیم درگوشم زمزمه میکرد سرزنگ هندسه . تنبل کلاس و منتظر زنگ میشینم

نشستم و منتظر نوای استاد بودم که بخواند آنچه که منتظرش هستم 

وقتی خواند دلم داشت از سینه بیرون می پرید باورم نمیشد بعد از سالها اینطوری و اینجا ببینمت 

شده بودم کبوتر نامه بری که منتظر جواب نامه اش بود

حس زیبایی داشتم پر از انرژی شده بودم پراز حس خوب و ماندنی که در عمر آدمی انگشت شمار پیش می آید

نمیدانستم چه گوش کنم چکار کنم همه چیز برایم کمتر از خودم انرژی داشت 

من بودم و رویای خوش و زیبا

بهت بگم جات خیلی خالی بود و کسی نمی توانست پرش کند

چه فرقی میکند باشی یا نباشی

وقتی خوشی هایت برای دیگری بود برای من  جایی نداشتی

 وقتی که از خوشی فارغ شدی گیر من افتادی

این هم شانس من است که ناخوشی ات را برایم هدیه آوردی 

و زمانی که از پل گذشتی دیگر پشت سرت را نگاه نکردی 

نه اینکه ببینی چه کسی باتو بود لااقل ببینی چه کسی در دریای بی کسی ها برایت دست و پا زد

باز هم مهم نیست که باشی و ببینی و بدانی 

همینکه نیستی برای آسوده خاطریم کافیست 

میدانم که تو راندارم و رهگذری بیش نبودی 

آمدی  و رفتی به مقصد برسی و پیاده شده به خانه خود بروی 

اگر زیباست باتو بودن زیباتر است بی تو بودن ؟!!!؟

چرا کسی به من نگفت زبر باران نمی توان ستاره دید؟

تاکه من به هر چشمک هواپیما ستاره جان نگویم

و از جواب ندادنش دلگیر نشوم که فراموشم کرده

میدانم اینها همه بهانه ایست برای گول زدن خودم

من که میدانم

بازیم دادی

درفکرم نبودی

وکنارم گذاشتی

ولی من هنوز در فکرت هستم

بازیت ندادم

کنارت نگذاشتم

بدان هنوز منتظرت هستم

شده گاهی وقتها دلت بی خودی بگیره؟ ندونی چی شده مدام بهونه بگیره؟

شده تابلو شده باشی که چیزی تو دلت داری و ندونی چشه ؟

شده همه کنارت باشند و بینشان احساس غریبی کنی ؟

اطرافت را نگاه کنی ولی اونی که میخوای را نبینی ؟

ازت بپرسند چی شده نتونی جوابی بهشون بدی؟

شده بخوای حرف بزنی و نتونی شروع کنی؟

ندونی دردت چیه که درمورش فکر کنی؟

شده بغضی مدام گلوت را فشار بده ؟

فشاری که تحملت را طاق کنه؟

طاقتت را بی تاب کنه؟

منم که الان می نویسم بی تاب شدم

دلم داره گریه میکنه ولی چشمام رو دارم پاک میکنم 

نمیخوام ببینند کم آوردم بدونند دیونه شدم بفهمند کم آوردم

نمیخوام ازم چیزی بپرسند ازم چیزی بخواند و نقش محبت را برام ترسیم کنند

دلم می خواد داد بزنم فریاد بزنم و تنهایی دیونه بشم کسی نبینه اشکم سرازیر میشه

نمیخوام ببینند دارم میترسم دارم میلرزم دارم از قصه غصه هام فرار میکنم از کتاب نوشته ام فرار میکنم

نمی خوام بخونم نمیخوام بدونم نمی خوام بدونم میخوام تنها باشم میخوام تنها باشم بابا میخوام تنها باشم

نمیخوام کسی پیشم باشه نمیخوام برام محرم باشه نمیخوام برام قصه بگه نمیخوام درمان دردهای ناچیزم بشه

خدایا غصه هایم خنده هایم همه با من به جنگند تا میخند غصه هام فرا میرسند تا غصه میخورم ترس از راه میرسد

خدایا مخلص اون معرفتتم که منواینجا رسوندولی خسته شدم خسته از تمام خسته گی هام خسته از وابستگی

کاش امروز خبری ازت میشد که کمی درمانم کنه کاش صدای تو صداهای دیگه را ازم میگرفت کاش ای کاش و کاش

انتظار برام شده مسکن دردم که روزی زمانی ساعتی و لحظه ای فرا خواهد رسید واز راه خواهد رسید

آنکه منو  برای من برای تنهایی من برای بی تابی من برای خودش و خود من خواهد خواست

آنکه مهربان است  آنکه همچو زینب داغدیده گریه هایش برای من و غصه های مرادرمان خواهدکرد

آنکه اگر باشد شمع منو منم پروانه اش خواهم شد به هرجاکه رود دور او خواهم گشت و همانجا برایش خواهم ماند

زیادی نوشتم تا کمی آرام شوم نمیشوم و بدتر میشوم کاش و ای کاش امروز روز دیگری بود برام

با معرفت رفتی و رفتی و رفتی و حالی نپرسیدی ازم

نمی گم بی معرفت که نشان دادی نیستی

گذر عمر گذر کرد و دوباره اومدی

اومدی خوش اومدی گل من خوش آمدی

ممنون که با آمدنت حالم و خوش کردی عزیز

تنهای تنها رفتی و تنهای تنها آمدی

وقتی می‌خوای بری ! برو  . اما داغونم نکن

لگد کوبم نکن 

رابطه ت رو با هام به هم بزنی خوب به هم بزن…

اما کوچیکم نکن 

بازم بهم دروغ نگو

با احساسم، فکرم، اعتمادم و غرورم بازی نکن

چون بعد از رفتن تو فقط غمگین نمیشم

تا سال‌ها باید با یه ترس لعنتی زندگی کنم

و نتونم دیگه به هیچکس اعتماد کنم

گاهی بی آنکه بخواهی درگیرت میکنند

گاهی بی آنکه بدانی درگیر شده ای

و گاهی بی آنکه خبر دار شوی خبر دار کردنت

واین گاهی ها بی آنکه بدانند تحملت را طاق میکنند  

بهار است و بهارم را با خستگی هایم میخواهم بدنبال نگاه آشفته ات و دل آشوب زده خودم هستم. چیز کمی نیست تو را خواستن که با تمام صفا  صمیمیت و شادابیت بیایی و عشق و احساس و سرزندگی را به زندگیم هدیه دهی.

آرزویت میکنم تا آرزوی شیرینم شوی و زندگیم شیرین کنی.

بارالها صدق و صفاو عشق و محبت حقیقی را عطا فرما که سربلند شویم

خدایا هرزمان خواستم خواسته ای را نصیبم چیز دیگری شد رسید آن زمانی که نخواهم جلوی راهم و پیش رویم گذاشتی فهم من کوچکتر از آن است که بدانم چه میکنی وچه باید کنم فقط هوای دلم را داشته باش که بیمار دوا خواهد خود درد دارم و دردها دارم به نیازم نگاهی کن که محتاج نگاهتم

گاه گاهی که نه هر از گاهی که نه مدام شده بود کارت آزار من ...

کم آزارم ندادی کم اذیتم نکردی اسم خودت را گذاشتی دوست و دوستی نداشتی

خلاصه میگویمت فراموشت کرده ام حتی اگر هم هستم دیگر دلم را سنگ کرده ای و حسی برایم نمانده و دوستت ندارم

شکافتی انچه را که به سختی جوش خورده بود دیگر شده ام عروسکی شنونده و بس دیگر برایم مهم نیستی گفته بودم آزارم نده کفته بودم اذیتم نکن گفته بدم نگفته بودم؟؟؟

پس دیگر هادی نداری دیگر کسی نداری دیگر آن کسی که همه کست بود را نداری

تازه بعد از این خواهی دید و می فهمی که چه اطرافت هست و خواهد گذشت

کمی نه بیشتر از کمی دلم گرفته دلم از آنچه را که دیده و انچه اتفاق افتاده گرفته

دلم از هر آنکه شعار میده و نما داره گرفته و بیذاره

دلم میخواد نبودم و نمیدیدم و اصلا بدنیا نمیامدم

تا چیزی ببینم که حق نیست

چیزی که در حق هیچکسی نیست

خدایا دلم گرفته و خودت بهتر میدانی از چه چیزی گرفته و دلیلش چه هست

خدایا قدرتی صبری و مرحمتی عطا کن تا ...

خدایا پروردگارا از این که آنقدر برایم ارزش گذاشتی که چشمم را به حقایقی باز نمایی سپاسگذارتم .

بارالها شاید نتوانم کاری کنم ولی به تو واگذارمیکنم و تنها خواسته ام این است  که.

آواره شوی خراب شوی

دیوانه شوی ویرانه شوی

دست همه پیش همه سازو کارت با همه

اه کشی داد زنی خدارو فریاد زنی

خدای من عمرش نگیر

خدای من حسش بگیر

حالشو هر لحظه بگیر

منو بیادش بیار

فکرشو از خودم بگیر

فکرشوآرومش نذار

سلام دوست من خوبی
اسم دوستی رو تو گذاشتی
گفتی من به یک دوست خوب بیشتر احتیاج دارم تا شریک
منم گفتم شریک من از دوست تو بهتره گفتی نه
دیدی دوست تو جلوی شریک من حرفی برای گفتن نداشت؟
دیدی نمیدونست تولدم شده؟
حتی بعد از شنیدنش کلامش به تبریک باز نشد
اجازه نداشت زنگ بزنه تبریک بگه؟
یا دوست تو در قامتش تقدیر و تبریک و تشکر نداشت؟
گفتی منم خبر نداشتم
گفتم منم خبر نداشتم ولی اونی که شناسنامه ایت بود را میدانستم
نگفتی چقدر خراب شدم تا از راه دور بتونم هدیه و تبریکم و احساسم را دستت برسونم ؟
یادته؟
میدونی چیکار کردی؟
تشکر؟
نه نه
سپاس؟
نه هرگز
حتی ابراز احساسات؟
نه مگه داری ؟
فقط گفتی چقدر بیفکری...
فقط گفتی بسته به این بزرگی رو چجوری زیر بغلم بگیرم ببرم بالا
عجب الامان از دست روزگار مارو بجایی رسونده که دیوارش یادگاری برنمیداره
گفتم دوست تو تولدش شده
شنیدی
فهمیدی
ولی...
کلامت زبانت به تبریک باز نشد
حرکات انگشتت جز یه تبریک خشک خالی چیزی نداد

نه نه نه چیزی نخواستم
ولی حس و احساسی که من از شریکم میخواهم دوست تو نداشت
میدونی امسال تولدم اشکم در اورد میدونی چرا؟
نه نمیدونی
گردش روزگار کاری کرد تا کسی اشکم را در بیاره
تو نبودی
توکه اصلا خبر نداشتی
چرخش ایام باعث شد اشک من از روی اشک شوق اشک حسرت اشک غصه باشه
شده تا حالا اشکت این 3تارو باهم داشته باشه؟
اشک شوقم از ان بود که کسی کاری کرد که دورتر از نزدیکانم بود
ولی .ولی
در دفتر خاطراتم نوشته ای گذاشته که تا روز آخر عمرم فراموش نخواهم کرد
اشک حسرتم از تو بود که فراموشم کردی و گفتی دوستت هستم ودوستم نبودی
اشک قصه ام بخاطر زندگی بود که لحظاتش دلگرمی و آرامش را ازم صلب نموده بود
بیخیال تو که نیستی بخونی
دوستان نوشته دوستان را نمیخوانند
انان که احساس شراکت دارند می خوانند
احساس.کار.زندگی .روزمره
اینها همه حس اشتراکند
تو که نداشتی و نداری
تو دنبال دوستی هستی
میدونی چیه یه چیزی بگم؟
میخوام ازت بگذرم
تویی که از من گذشتی
سخته میدونم
اونایی هم که اینارو میخونند میدونند
ولی میخوام رد بشم
بازی دادی دلمو خبر داری یا نداری؟
یکی هم تو رو به بازی خواهد گرفت
خبر داری یا نداری؟
اشک ندارم که بریزم
خشک شده هرچیزی که داشتم
خوشحال شدی ؟
باشه خوشحالم که بازم باعث خوشحالیت شدم
دیدی عزیز  شریک من از دوست تو بهتربود؟

كاش كنارم بودي

كاش بجاي اينكه در تك تك كلماتت از رفتن و نبودنت حرف بزني كنارم بودي

كاش بجاي پرسيدن حالم حال و روزم را درمان ميكردي

كاش زماني را كه به من اختصاص ميدي واقعا به من اختصاص ميدادي

كاش زماني را كه داريم را قدر دانسته و هدر ندهي

كاش خدا به لطف خودش صداي درونم را ميشنيد

كاش اگر هم دير به من ميرسي خدا صبري بهم عطا كند تا كم نيارم كم نذارم به غم نبازم و به اميد خودش باشم

خيلي ساده بود خيلي ساده و كوتاه سلام نكنه بازم منو نشناختي

جرا اينبار شناختمت خودت بودي هموني كه منتظرش بودم هموني كه روزهاست يه عكس يادگاري پيشم گذاشته تا شايد تنهاييم را پر كند كه البته از هيچ بهتر است

خوشحالم كردي و بهم انرژي دادي ممنونم ازت كه يادم كردي وممنونم كه جايي را نشانم دادي تا گاهي و براي لحظه اي بتونم از انجا جوياي حالت باشم

سپاس و شكر خدا را كه هنوز فراموش نشدم

من در خرابه هاي قلبم حتي تكه كلوخ بزرگي ندارم تا به زيرت گذارم تا دمي كنار من بنشيني

من در خرابه هاي قلبم جز خاك و غبار دوري چيزي ندارم كه باعث شرمساريم مقابل ديدگانت نشود

ولي من خرابه اي دارم كه با اشك چشمم ديوارهايش را بنا ميكنم تا تو دمي به ان تكيه كني چشمان خود را براي لحظه اي خواب ببندي

تا من براي لحظه اي بودن در كنارم را احساس كنم و دوباره بسازم ديوارهاي تنهاييم را

هركي حالمو ميبينه

ميگه چي شده

ميگم دوسش دارم دلم براش تنگ شده

ميپرسند اونم دوست داره و دلش برات تنگ ميشه؟

ميگم نميدانم!؟

به راستي دوسم داري يا لااقل تودلت جايي دارم كه دلت برام تنگ بشه؟

شايد هم راست ميگند

بيهوده دنبالتم بيهوده

ميگند: وقتي احساس كني علاقه ات به يك نفر بيشتر از علاقه اون نسبت به توئه رفتارت غير عادي ميشه شايد هم خيلي غير عادي

سلام

خوبي صبحت بخير ميدوني يه عادت جديدي پيدا كردم

صبح ها كه از خواب پاميشم عكست رو ميذارم جلوم و بهت سلام ميدم و حالت رو ميپرسم جوياي حال خودت و وضعيت گوشت ميشم ميگم خوبي بي معرفت؟ گوشت بهتره ؟ چه خبرا؟

نميدونم به اين چي ميگن ميگند طرف خل شده يا ميگند بيچاره رو ببين ديوونه شده ؟ نميدونم چي ميگن مهم هم نيست مهم خودتي كه الان جلومي و عكست باهام حرف ميزنه مهم خودتي كه تنهام نذاشتي و عكست كنار دلمه و كمي فقط كمي دلتنگيمو كم ميكنه

ميبيني خوب نگاهم كن

ميتوني منو ببيني ميتوني درونم را تماشا كني ؟ هيچ خبر داري با ندونم كاري و بچگيت چه بر سرم اوردي ؟ هيچ ميداني دنبال چي هستي ؟ تو در اين سن دنبال چه چيزي ميگردي؟ ميداني با كارت چه روز و روزهايي را برايم به ارمغان اوردي ؟

ميداني يا نه خبر نداري ؟

فكر كردي به كعبه امالت رسيدي فكر كردي به اوني كه دنبالشي رسيدي ؟ ميدانستم پشت اين چادرت خبري هست ولي نه تا اين حد نه اينكه همه چيزم را درگير كند . نه تا به فنا رفتن زندگي حداقل تا الان عادي من 

روزي اين وب را خواهي خواند كه ديگر از من اثري نيست و مقصرش تو هستي و ديگر كاري ازت ساخته نيست اونوقت چي؟

روزي خواهد رسيد كه تازه مرا خواهي شناخت ولي ديگر دير شده و از هاديت خبري نيست و مقصرش تو هستي

اينه اون چيزايي كه حس و حال منو ازم ميگيره اين بود ارامبخشي كه برايم داشتي نه ديگه نه لااقلش براي امشبم نه بذار آروم باشم كه شايد فرداشب نباشم و خبري ازم نباشد

مگر غير از نبودنم چيز ديگه اي خواستي اتفاقي كه برايم افتاد دسترنج تو نبود؟ تو دنبال چه بودي پي چه بودي ميداني داري چيكار ميكني من ميرم و شايد ديگه دير شده باشه برگردي و به اعمال و رفتارت نگاه كني

شاكرم خدايي را كه برايم فرصتي داد تا ازادي را بار ديگر ببينم ميدانم گناهكارم ولي لااقل ازاده هستم و در حق كسي تا توانستم بد نكردم و اين خداي بزرگ بود كه مرا نجات داد

گوش كن و بخون و بدون اگه در توانت هست!؟ كه چه كشيدم و فقط خداي من با من بود فقط خداي من پشتم بود و بس. نميگم چي كشيدم كه ندوني اونموقع به چي فكرميكردم و چه حالي داشتم و عذاب وجدانت اذيتت نكنه

ولي بدون كه مثل هميشه با ندونم كاريهات منو به روزي رسوندي كه از زندگي عاديم هم ساقط كردي رفت . الان بايد هرجاميرم صد تا فكرو حس بد دنبالم باشند دست مريزاد و ممنون

نميداني بدان ازار دارد                      سراپاي گلت يك خار دارد

اگربيني مرا در ره نشستم              نميداني بدان مردم نشستم

يادته اين دو مصرع اخر شعر من بود وخونده بودي و اينجا بهترين معني رو ميده

به اميد لطف دوباره خدا كه تنها كسيه كه بهم پشت نكرده

كه چي ....

مگه من عروسك اسباب بازيت هستم كه هر وقت ازم خسته ميشي كنارم ميذاري و خبري ازم نميگيري؟

خبر نميگيري جاي خودش من هم نمي توانم پيدايت كنم

ميداني چند روزي ميشه ازت خبر ندارم ؟

مگه من عروسكت هستم كه هر وقت دوست داري باهام بازي ميكني

گيريم كه عروسكت باشم ايا دوستم داري

خداييش به من نگو با دل خودت صادق باش و بهم بگو مرا دوست داري

نميدانم چگونه ميشود با عروسكي بازي كرد كه دوستش نداشت

بهم بگو نه نميخواهم بگويي دوستم هستي

دوست نمي خوام نگو دوستمي

من تو را ميخوام نگو نيستي

اينها كل افكارم تو اين جند روز تا به ظهر بود تا اينكه شماره غريبه اي روي گوشيم افتاد شماره غريبه بود ولي صداي تو اشنا بود اشنا 

خوشحال شدم و همه گفته هايي كه بالا نوشتم را به خودت گفتم

ولي ...

ولي ناتمام و بي نتيجه مكالمه به اتمام رسيد باشد اين هم روزگار ماست و ميگذرد ما هم خدايي داريم

ومن باز هم برايت دعا ميكنم

به جهان خرم از انم كه جهان  خرم از  اوست         

عاشقم بر همه عالم كه همه عالم از اوست

يادته روزي كنار ابي براي اولين بار بعد سالها احساست برگشت
يادته از اون روز به بعد همه جا باهام بودي ؟
تا صدامو نميشنيدي اروم نميشدي
تا صبح باهام حرف نميزدي خواب نداشتي
تا باهات قهر ميكردم دنبالم تا كجا ميومدي
تا جوابت رو نميدادم به خودت ميلرزيدي
تا منو نميديدي  حال و روزي نداشتي
چه شد انروزها
چه شد ان لب درياچه كه براي با من بودن لحظه شماري ميكردي
يادته يه بار تنهات گذاشتم تا پياده برگردي ؟
يادته نتونستنم از سر پيچ اونطرف تر برم
يادته چه روزايي داشتيم در شهر غريب
يادته برام شير و كيك تولد فرستادي
اينارو يادته يا ميخواي فراموش كني
شايد بتوني از خودت دورشون كني ولي نمي تواني فراموششون كني
نميتوني حتي از خودت دورشون كني مگر اينكه كلا دوست نداشتي بامن بموني
يادته روزي كه سوار هواپيما ميشديم
يادته شده بودم رييس جمهور
يادته تا نرفتم پرواز نكرد
ديدي بخاطرمون تاخير داشت
اينها همه اش لطف خدا بود تا باهم به زيارت بريم
اينها همه خاطره بود
يادته دنبال يه جاي خواب بوديم
ديدي چقدر گشتيم
ديدي داشتيم از هم جدا ميشديم
ديدي بازم خدا كمكمون كرد
فهميدي دلم چقدر پيش تو بود
فهميدي چقدر نگرانت بودم سر اون عمه و شوهرش
ميداني كه نميخواستم شبم سحر شود
مي دانم كه نميداني ولي بدان با خاطراتم زنده ام و
حالا كه تو نيستي مجبورم اينها را مرور كنم
شايد فرجي حاصل شود
من دلم براي انروزها تنگ شده
دلم براي همان شخصيت و همان شخص تنگ شده
دلم براي خودمم تنگ شده
بدان كه چشم انتظارتم تا روزي ببينمت
نه اينگونه كه هستي
آنطور كه قرار بود باشي
مثل آنروزها كه باهام بودي
مثل روزهايي كه احساس كردي زندگي هنوز ادامه دارد
مثل انروزهايي كه عاشقانه نگاهم ميكردي و من سمتت نميامدم
مثل همان روزهايي كه مرا ميخواستي و كنارم بودي
من منتظرت هستم تا برگردي
چشم انتظارتم تا باز ايي
سر راه دلت مي نشينم تا از دور بيايي

هركجا هستي خوش باش ولي باز  آي

باز آي كه انتظار و دلتنگي سخته و درمان نداره

از ديشب درد داشت همون درد مزمن هميشگي همون غده اي كه ميتواند شنواييش را دچار مشكل كند هموني كه به سردرد مزمن ميگرنيش اضافه شده است

امروز هم باهاش صحبت كردن ولي دنبال سلامتيش بودم با كلي صحبت راضيش كردم وقت دكتر بگيره از شانس ما بهش گفتند همين امروز بره واسه ازمايش و ليزر كسي جز من هم از اين قضيه غده اش خبر نداره و خودش قراره رانندگي كنه چندين سات گذشته و خبري ازش نيست نميدانم در چه حاليه نميدانم كجاست تنها كارم دعا كردنه تا سلامت باشه و سلامتيش رو بدست بياره

از خدا خواستم تا سالم بشه تا بتونه در تلاطم زندگي توان مبارزه را داشته باشه

از خدا ميخوام خودش كمكش كنه تا بسلامت بره برگرده

از خدا ميخوام بحق ان بچه كوچك چشم به راه عاقبت اين رفت و امد گريه شوق داشته باشه

از خدا ميخوام تا كمك كنه تا با توكل بخودش و با قدرت زانوان خودش سرژا واسته

خدا همه اينا به كنار ميداني چند مدته درد ميكشم بحق تمام دردمندان سلامتي همه را و اين را عطا فرما

خدايا مخلصتم خيلي اقايي كه حداقل اين درد دلامو ميشنوي

خدايا خيلي مردي كه نامردي نميكني يا ميدهي يا نمي دهي و كمكمون ميكني

خداوندا بحق صاحب قدرت افريننده اسمانها گوشه چشمي هم به حال ما داشته باش

خيلي دوست دارم كه لايق پاكترين دلهاي سنا گو هستي

خدايا ميدانم كه خوب ميداني خيلي گناهكارم ولي به زلالي دل بيگناهان يا محبوبان درگاهت مارا ببخش و مورد لطفت عطا كن

يه شب دگر با اينكه مريضي امانم را بريده بود و حالم اصلا خوب نبود ولي زماني كه زنگ گوشيم بصدا در امد و اسم تماس گيرنده را ديدم كلي خوشحال و كمي دلشوره داشتم باورم نميشد زنگم زده باشد19:32 دقيقه بود برداشتم صداي خودش بود ارام و متين مثل هميشه با اينكه ميدانم شرايطش خوب نيست و مشكلاتش زياده ولي واقعا سعي ميكرد با ارامش حرف بزند

منم با كمال خونسردي حرف دلم را گفتم و حرف زدم گفتم كه ته دلم چه حالي دارم و دنبال چه چيزي هستم گفتم كه ميخوام بالا رفتن و پيشرفتت را ببينم گفتم كه رفيق نيمه راهت نيستم

من گفتم و او گفت من شنيدم و او شنيد كاري كه بايد بارها ميكرديم و نكرديم و سوء تفاهم جايش را گرفت

اميدوارم كه نتيجه بخش بوده و شروع روزهاي بهتري برايمان باشد. به حافظ نظري كردم كه چه ميگويد

امروز برام روز خوبي بود با اينكه از شدت بيماري نا نداشتم ولي وقتي خبري ازت شنيدم و ديدمت خوشحال شدم از اينكه هنوز داري مبارزه ميكني خوشحالم از اينكه ميتوني اميد وار به اينده باشي خوشحالم مهم نيست كه ازم دوري مهم اين است كه همچنان غيوري مهم اين است كه همچنان با توكل به خداي خود براي اينده ات ميكوشي همين براي من دنيايي هست زيبا مي دانم مي تواني مي دانم ازپسش بر ميايي

ادامه بده كه اينده از ان توست

ادامه بده كه مطمئنم مي تواني

ادامه بده كه خدا باتوست

ادامه بده كه هيچ شبي ماندگار نيست

من هم كنارتم مطمعن باش